CoE Mode

CoE Mode

Simulan natin sa nararamdaman ko, parang ayaw ko na. Hindi dahil sa nawawalan ako ng pag-asa o naiinis ako sa kanya. Abot hanggang Mt. Everest ang pagkagusto ko sa kanya. Mahirap pigilin ang damdaming matagal mo nang hindi pinapansin. Paano pa kaya ang patayin ito hindi ba?

Ayaw ko na, kasi bawat araw binibigyan niya ako ng dahilan para magustuhan ko pa siya lalo. Haha. Ang labo ko talaga. Nakakainis. Naiisip ko, baka nao-overfantacize ko lamang siya. Sabi nga ni Johnlloyd, “Ang daldal mo kasi eh.” Kakakuwento ko siguro sa mga tao tungkol sa kanya at mga karanasan naming dalawa. [Kung may “namin” nga.] Hayness. My stupid mouth. And heart.

Pero for the last time, hayaan nyong ilabas ko ang kadaldalan ko ngayon sa entry na ito:

Ngayong araw na ito, mahigit tatlong oras kong nakausap si David (at mga blockmates kong iba. But, they are just beside the point.) Nakatutuwa talaga siya. Yung ngiti nya. Yung accent niya. Yung mga kuwento niya. Yung buong siya, nakatutuwa.

Naka-strike three siya sa akin ngayong araw na ito.

Unang strike:
David: (to Omar) when is your birthday?
Omar: Secret. I won’t tell you.
Ako: David, do you want to know when my birthday is?
David: I’m not interested

Sapul na sapul. Strikes two at three, hindi ko na maalala basta ganun din kasakit. Haha. Actually, ganun lang siya maglambing. Kapag naging typical sweet guy siya, hindi na siya yun. Dahil sa katangian niyang yan, mahal na mahal ko siya. Haha

Pagkatapos ng bonding session este lab namin, nakipagkita ang ilang concerned blockmates namin kay Zent Lim, isa sa EB ng AECES. Siyempre usapan ito tungkol sa issue ng mga CoE sa AECES. Okay naman yung naging usapan. After nun, usap-usap ulit kami ng mga blockmates ko. Namimiss ko na pala ang mga blockmates ko.

Aktibo ako sa iba’t ibang organisasyon sa loob ng pamantasan. Maraming beses ang mga org. mates ko ang nagiging kasama ko sa mga libreng oras ko at tuwing org. period. Maaga pa lamang napalayo na ako sa aking mga blockmates.

Factor na rin siguro ang pagiging nag-iisa kong babae sa mga CoE. Hindi ako gaanong marunong magDoTA. Hindi ko rin naman nagustuhan nang mag-aral akong mag-magic cards. Malamang, hindi ako puwedeng makipagsabayan sa kanila sa basketball. CoE world is definitely a man’s world. Sinusumpa ko sa biak-na-bato sa San Miguel, Bulacan, sa harap nila Aguinaldo at mga guwardiya-sibil na humahabol sa kanila, sinubok kong pag-aralan ang lahat ng ito pero wala talaga.
Punta naman tayo sa mga iniisip ko, marami eh. At hindi ko na alam kung sapat pa ba para pag-usapan ang bawat isyu ko sa buhay: Acads, Orgs at Mga iniisip ko ukol dito…