Monday, July 30, 2007

Kung ako’y mamamatay ngayon

Kung ako'y mamamatay ngayon,

Hayaan mong malanghap ko sa kahuli-hulihang pagkakataon ang usok ng Maynila

Mairita't marindi sa nakabibinging pitpitan ng mga sasakyan at tsismisan ng mga kapitbahay

Taasan ng dugo sa patuloy na pagbulusok pababa ng mahal kong mundo


 

Kung ako'y mamamatay ngayon,

Hayaan mong salubungin ko ang araw ng luha at ang gabi ng kawalang pag-asa

Lunurin sa alak ang tiyan at sunugin ang baga sa usok

Patayin ang aking kamusmusan


 

Kung ako'y mamamatay ngayon,

Hayaan mo ako.


 

Dahil ngayon na ang ngayon na iyon.

Ang ngayon na kanina'y kinabukasan pa at sa ilang paggalaw ng kamay ay magiging kahapon din

Mamamatay na ako at iiwan ang lahat ng karungisan at kagaanan ng aking kabataan

At sa aking pagyao'y tangan ko ang mga alaalang ito ng nakaraan


 

Sa aking pagkamatay, bubungad ang bagong mundo.

Mas marahas at mas masalimuot.

Handa na ba ako?

Walang pakialam ang oras


 

At sa bagong mundong ito, mas marahas at mas masalimuot,

Hayaan mo akong umasang hindi na malanghap ang usok ng Maynila

Makakita ng kapayapaan sa nakabibinging pitpitan ng mga sasakyan at tsismisan ng mga kapitbahay

Ipanalanging umunlad ang mahal kong bayan

Aasang sa pagsalubong sa araw ay ngiti ang bitbit na tatagal hanggang sa takipsilim

At sa dilim ng gabi ay makikita ang kagandahan ng liwanag ng buwan


 

Sa aking pagpanaw, mamumukadkad ang mahalimuyak na samyong mula sa bagong mundo

Mas marahas at mas masalimuot.

Tuesday, July 24, 2007

Horoscope for this day

Naaaliw ako sa horoscope. Ewan ko ba. Isa siguro sa mga bagay na hindi alam ng mga tao tungkol sa akin ay ang pagsu-subscribe ko sa daily horoscope sa yahoo. Hahaha. At ayon dito ang aking kapalaran para sa araw na ito:

An ex is back on the scene, and you might feel your heart singing a familiar tune. Be careful -- even if you feel more romantic about them than you ever did before, it could be hope or idealism that is guiding your feelings. Give yourself time to get used to them being back on the scene, and do not make any attempt to spend more time with them in a planned way. If you see them again, you see them again. Don't try to steer this thing -- it won't go where you want it to.

Unang tanong, sino sa kanila? Hahaha. Pakiramdam ko ay may koneksyon ito sa napanaginipan ko (kumusta naman ang pagiging Madam Ekai ko. Madam Auring, back off! hehe) yung tinutukoy nyang "hope or idealism." Akala ko sobrang okay na ako. Yung tipong kebs na sa nangyayari sa aking buhay at buhay ng aking mga nakaraan. Akala ko ay ganun na nga pero hindi pa pala.

Nagkasalubong daw kami ni EX at kasama niya ang kanyang mga friends. Pababa ako nun sa isang familiar na hagdanan (na matatagpuan sa dati kong elementary school. Panaginip nga naman ang weird.) Tapos, siya paakyat. Nang makalagpas na raw itong si EX ay bigla na lamang niya akong tinawag at nag-iba ng direksyon. Sinabayan niya akong maglakad habang tinatanong kung saan ako papunta.

Fortunately, ang daang iyon ay konektado sa CTC. Sabi ko magkaklase ako sa CTC 219 (kung saan nasunog yung AVR).

Sabi niya, hatid na niya ako. Tapos, nag-usap kami tungkol sa mga nangyari sa amin. Kasama na ang lahat ng kalabuan at ang mga third parties involved.

Nagulat na lamang ako nang magkahawak-kamay na kami at tila nakapangako sa isa't isang hindi na muling magkakahiwalay. Siyempre, masaya ako dahil okay na kami ulit sa panaginip ko. Yun nga lang, sobrang ayaw kong makita kami ng blockmates ko (for some strange reasons e.g. sasabihan nila akong "oh sino na naman yan? Lagi mo na lang kaming ginugulat sa mga lalaki mo…")

Tapos paulit-ulit kong sinasabi sa sarili ko nung kasama ko siya, kahit na masayang masaya ako nun, na "ekai, magpigil ka. Huwag ka basta magtiwala. Mahirap na. Alam mo namang mahina ka't shonga-shonga.." In fairness, may katinuan pa rin akong ginagawa sa aking panaginip. Ehehehe. Tapos nagising na ako.

Dreams are repressed feelings and desires. Akalain mong inaasam ko pa palang maging maayos tayo sa tagal ng panaho nang lumipas. Imposibleng magkita tayo. Simple lang. Hindi mo makikita ang taong ayaw magpakita. At ayaw kitang makita.

Para lamang ibahagi ang ilan sa pinag-usapan namin ni Chester na ikinapuyat ko bago mag-erya sa Balanti:

ekai_ticong (1:35:00 AM): natatakot kasi ako na mainvolve sa kahit na sino sa block

razer789 (1:35:05 AM): :))

razer789 (1:35:08 AM): good job

Hay… laging tanong sa akin ng mga taong nakakaalam na mag-isa lang akong babae sa aming CoE batch, hindi ka ba naiilang dahil lahat sila lalaki? Sanayan na lang. At kung dumating man ang panahong magpakasal na kami ni David, imbitado kayong lahat. Uy, david peace. Iba ang gusto kong pakasalan. Sana gusto rin niya akong pakasalan. Hahahaha.

Tama na nga. Pagmamahal na naman ang pinag-uusapan. Walang panahon.

Hahaha.

Saturday, July 21, 2007

I’ve never been in love

Para naman maiba, naisip kong Ingles naman ang entry kong ito. Matagal-tagal na rin akong hindi nagsusulat sa wikang ito kaya ayos lang tawanan ninyo ang aking inglis iskels:

Hahaha. It may sound awkward and funny but I've never been in love with anyone. I'm not kidding. No offense to those who I had relationship with. I guess, I'm really immature and impulsive.

I realized that, during one of our discussions in Philo. (It's not that I just swallowed every insight Sir shared in our class. Some of them, I found shitty. Example, Kant's is easy to read.) But that discussion we had seemed to be designed to break my skull and wake me with the fact that my love life's a total mess. He asked, "Do you happen to have a friend who gets easily in and out of love?" That question really hit me. I was tempted to raise my hand and shout, "I don't know but I'm like that! I'm really like that! Swear!"

When my friends check me if I'm okay every after break-up and then find me perfectly fine (except for a few suicidal attempts, hehehe), they were really awed and bewildered what the hell I did to feel okay. I told them that I just don't give a damn if they leave me (or should I say I habituated my brain cells to think that way.hahaha). Anyway, there are lots of guys out there. Billions! I just channeled my emotions to other amusing stuffs like blogging, gallivanting and all the "–ings" that will draw the pain away. The next thing I know, I'm again falling for a guy who I met somewhere or had a night (not squeezed between one and stand ha) with. I thought before, I was just too loving… Then the cycle goes on and on.

"WTF is wrong with that?" I was craving for what Sir will tell about those people. He repeated the question. "Do you happen to have a friend who gets easily in and out of love?" The class was too passive. I don't know if my classmates and I shared the same sentiments or they were just too bored. "You know why these people are like that," he continued, "they we're not really in love with someone but in love with their idea of what a special someone should be." That was nothing but nylon! He really hit the bull's eye. He even added, "They are not in love with someone but they are in love through someone." I just found myself nodding to every word he uttered as he elaborated it how this people was so in love with their idea of who to love that they weren't ready to be flexible to accept other people. It's either you pass their standard or you're out of the list.

I started looking back at my past relationships, it was a shame but he's right. I wouldn't deny that I felt bitter and very disappointed every time I had heartbreak. Am I doomed to feel this way? Will my love experiences be like this always? When am I going to be happily satisfied with my life? I guess the answer was very simple. I chose it to be like this. I made it this way. I entered those relationships because those guys have the qualities I am looking for in a relationship. The first one I had relationship with was a handsome basketball varsity and was good in playing guitar. The second was of course handsome and has lots of sense of humor. The rest were very caring and loving. The guys who swept me were very neat and goal-oriented. They were more of bunch of qualities in a guy than guys with those qualities. Did that make sense? Hope so.

Let me take this chance to apologize to those people who I thought I was in love with. See, it was just a figment of my ideals. I didn't mean it. But wait. What should I be sorry for? They left me. That's just it. Now that I realized that I was never been in love with them, I think they were too not in love with me.

On the other thought, is this just my defense mechanism to alleviate the pain from past hurts? Hmmm, could be.


 

Friday, July 20, 2007

Happy Assignment

Sinulat ko ito exactly a month ago. Hehehe. Naglilinis kasi ako ng mga files nang makita ko ito. Sayang naman kung hindi ko ipopost.Hehehe. Ayun. :D

-----sana may mapulot kayo mula rito.hahaha----

Kagabi, ginawa namin ang group assignment namin ng mga blockmates ko sa CIE 142. (Actually, ang subject na ito ay tungkol sa Computer Organization at Assembly language.) Tinawag ni Sir Ice (yep, siya yung prof ko) na happy assignment yung group homework namin. Nga naman, masaya siya. Yung assignment kasi namin ay parang get-to-know-your-groupmates chorva. Kakain kayo sa labas tapos usap-usap. In fairness, may guide questions pero ang awkward namang ipilit siya sa mga conversations namin. Anong kailangang ipasa? Picture dun sa pinagkainan at resibo na ring patunay na kumain kayo talaga saka sagot sa binigay niyang guide questions. Ang kulit di ba?

Yung first "formal" meeting namin sa kanya, laugh trip talaga. Nasasakyan niya yung trip ng mga blockmates ko. Ang kulit talaga. Buti na lang okay siyang professor (as of now) kasi nako-compensate yung pagiging gabi ng klase. Speaking of classes, eto yung sched ko ngayong semester:

Monday:
1:30-3:30pm ELC 141 laboratory (Sir Oppus: F 323)
3:30-4:30pm ELC 106 lecture (Ma'am Cat: F114/CTC 219)
5:00-8:00pm CIE 142 (Sir Ice: CTC 219)

Tuesday and Thursday:
12:00-1:30pm POS 100 (Ma'am Lao: Sec Lec 3)
1:30-3:00pm ELC 141 lecture (Ma'am Arsol: F117)
4:30-6:00pm (Sir Sevilla: SecA215A)

Wednesday:
7:30-9:30am ELC 106 laboratory (Sir Celso: F325)
3:30-4:30pm ELC 106 lecture (Ma'am Cat: F114/CTC 219)
7:30-9:30pm CIE 122 (Sir Ice: CTC 219)

Friday:
3:30-4:30pm ELC 106 lecture (Ma'am Cat: F114/CTC 219)

Nilagay ko na rin rooms ng classes ko para ma-access ko siya kapag nakalimutan ko. Haha. At saka para na rin sa gustong mangstalk sa akin (dahil gusto nila ako o gusto nila akong patayin) at para na rin sa mga taong ayaw akong makita, iwasan niyo ang mga panahong ito. Haha. Feeling.

Obviously, panghapon ako. Oh well, buti na lang din. Hehe. Going back to our happy assignment, kumain kami sa Wok Dis Way. At kulang ang block ng isa. Wala kasi si Ibn pero naiintindihan ko siya dahil feeling ko nararamdaman niyang pork sisig ang kakainin namin. Sobrang natuwa naman kami ni Chester dahil Maria Flor de Luna yung palabas sa Wok. Haha. Matatapos na kasi yun this week. Tapos, napanood din naming manlumo yung contestant sa Deal or No Deal nang malamang 3 Million yung laman ng kanyang briefcase. Sobrang ikinatuwa naman iyon ni David. Benta talaga si Don. Inaabot niya yung kutsara ni David sa akin for "essence" at siyempre kinuha ko at inaktong ibubulsa. Tapos nung binalik na kay David, ayaw niyang kunin at baka mahawa siya ng pagkahigad ko. True. Nahigad ako for the second time sa Ateneo at parehas na related yung higad incidents ko sa Gabay. Nung first year ako, nahigad ako after kong ma-interview for membership sa Gabay at si Ate Q pa nga nag-interview sa akin. Tapos yung kahapon naman, nung inaasikaso ko yung recruitment forms and sign-ups for hotspots na ngayong SecGen na ako. Buti na nga lamang ay dumating na parang knight in shining armor (weh, exag.) si Julius at sinamahan niya ako sa infirmary at pinahiram na rin ng shirt at nakapangakong sasali sa AMS. Going back again sa happy assignment namin, sobrang health conscious (or should I say body figure-conscious) si Don at Daniel. Yung isa, hindi kumain. Yung isa naman, onti lang. Ayun.

Nga pala, sumali ako sa AECES din dahil sa ECE crush ko. Nakakairita nga kasi nag- "makaawa" pa siya sa akin. Kumusta naman iyon at muntikan ko siyang masagot ng "I do." Hahaha. Hay *a**. Yaan mo, try kong maging active sa pinakaposibleng paraan. Hehehe. Siyempre lumalandi pa ako nun eh pagkagaling na pagkagaling ko ng infirmary.kumusta naman yun.

"Kapag nakakasalamuha kita, naririnig ko siya sa iyo. Ingat, baka magkapalit na kayo ng mukha niyan."—gustong gusto ko itong ihirit kaya lang masyado pa akong mabait para gawin yun kaya sana mabasa mo na lang ito. Ilang kasi ako sa iyo eh at hindi talaga kita trip pala in the first place. Hahaha.

What I bad way to end this entry.

Tuesday, July 17, 2007

Mata Ko

You scored as Passion, You are very passionate whether that passion is good or evil has yet to be determined. You have great power over others and they seem to flock to your service. You are very competative almost to a fault. Perhaps you should let someone else win for a change?

Passion


92%

Diamond Eyes


75%

Mysterious


58%

Eyes full of Pain


42%

What do your eyes reveal about you?(PICS!)
created with QuizFarm.com


ah okay. posible.

Sunday, July 15, 2007

Iba’t ibang Paraan Para Ako’y Mabanas

Kanina iritang irita ako dahil hirap na akong dalawin ng antok. Kaya naman naisip ko ulit magblog at isulat ang mga paraan na makakapagpaikli ng aking pasensya at makapagpapadilim sa aking paningin.

  • Magmaganda ka sa harap ko. Yung tipong magsalita ka ng mga bagay na akala mo alam na alam mo na. Naiirita talaga ako sa mga taong ganun. Yung tipong napag-usapan lang nila sandali tapos andami-dami na niyang alam. As if. Hindi naman sa minamaliit ko ang mga taong ito sa kanilang nalalaman. Kasi itong mga taong ito, kung sabihin pa nila yung mga bagay-bagay, matter-of-factly. Yung tipong sorry-alam-ko-talaga-ito-kaya-makinig-ka-na-lang. Ang hangin kasi. Naalala ko na may isa akong kakilala na dakdak nang dakdak tungkol sa isang bagay na puro pasikat lang naman. Hindi na lang ako sumabat kasi baka mabara ko pa siya. Kahit papaano ay ayaw ko ang nagpapahiya.
  • Mang-api, mambully at mang-OP ng mga tao. Naku!! Asar talaga ako sa mga taong gumagawa nito. Yung biglang magbubulungan sa harap mo tapos kapag naki-usyoso ka, sasabihing wala. Nakakairita di ba? Tapos, yung mga taong feeling sobrang sikat na hinahabol ng ibang mga nilalang para lang magpapansin sa kanya. Naku, ang sarap talaga nilang kalbuhin. Usually, kung hindi matalik na kaibigan ito nung nagmamaganda ay iisang tao lang sila.
  • Ang ulit-ulitin ang sinabi ko. Actually, nakaka-flatter nga ang ma-quote. Yun ay kung sikat ka. Pero kung kaibigan mo, isa lang ang karaniwang intensyon nun eh—para gaguhin ka. At sa mga gumagawa nun sa akin, nakakagago talaga ito. May mga pagkakataong napipikon talaga ako.
  • Ipagdiinang magbebente na ako. Promise, magdidilim ang aking paningin. Basta siguraduhing kapag ginawa mo ito, gusto mong burahin kita sa mundo ko. Kaya sa mga nagbabalak nang banasin ako, umayos kayo. (Pati pala sa magsasabing mataba ako. Amf. Gusto ko kasing ako yung nagpi-fish tapos sasabihin mong hindi naman. Haha. Pero seriously, kapag sinabi mo ito nang wala sa timing. (Yung tipong feel ko ang sexy-sexy ko. Naku, friendship over)
  • Gayahin ang tunog sa The Grudge. Yung sa parang umiingit na pinto. Pocha talaga. Eto makakapatay na ako.
  • Kulitin ako nang kulitin tungkol sa mga personal na isyu. Madaldal akong tao at madalas kong nailalaglag ang sarili ko sa mga impormasyong ganyan. Kaya naman, hintayin mo na lang iyon at huwag akong kulitin.
  • Nagpapataas ng ego nila na ang kapalit ay yurakan ang aking pagkatao. Madalas itong nagagawa nung isa sa mga malapit sa akin lately. Nakakairita kasi feeling niya natutuwa ako sa kanya lagi.
  • Tumugtog at kumanta nang the HALE way. Nothing against the band and their fans. I simply don't like them. Period.
  • Magkuwento nang magkuwento nang magkuwento ng parehas na kuwento. In short, paulit-ulit na ikuwento ang isang kuwento.
  • Ang kontrahin ako. Madalas akong mairita sa mga taong parang ipinanganak para maging kontrabida ko. Sarap din pala nitong kalbuhin.
  • Magmake-face sa harap ko. Naku, sunugin ko ang tinataas mong kilay at ang nakaka-badtrip mong mukha eh. Yan yung naiisip ko sa mga taong mahilig sumimangot at mang-irap.

So there. Sa mga taong naiirita sa akin at gustong tumanda ako kaagad, gawin nyo ito. Kapag binabasa ko ang mga nakasulat, asar ako sa mga taong ito pero minsan naiisip kong ganito rin ako.. Basta inis ako.

Friday, July 13, 2007

Ano nga ba ang kasiyahan? Nasusunog ba ito?

Pagkatapos ng isa't kalahating oras ng Philo 104, ang dami na namang bagong kaisipang umusbong sa aking kamalayan. wenk. Isa sa magandang paalala sa akin ay ang konsepto ng kasiyahan.

Madalas ang kasiyahan ay naiuugnay sa tawanan. Masaya. Fun fun. Maraming manok. (inside Mata Evsem joke, sorry) Yung tipong parang sumasayaw ka ng theme song ng Sinabawang Gulay o kaya sumasabay sa pagkanta ng Keri ni Kim Chu (na ayon kay Sir Ice at blockmates ko ay may mga kapatid na sina Pika at Rai). Yung kasiyahan na tipong black and white yung paligid mo pero habang dumaraan ka ay unti-unting nagkakulay ang paligid gaya ng patalastas dati ng NIPS. Yung sasakit yung tiyan mo at mapapagod yung bibig mo. Heaven ang pakiramdam.

Napagtanto ko, ang kasiyahan pala ay makakamtan din sa malulungkot at masasakit na karanasan. Hindi ito pagiging masokista ah. Kasi ang mga masokista –pleasure ang hanap nila. Panandaliang aliw. Ang kasiyahan ay hindi ang pagtawa. Hindi ang pagngiti. Hindi lamang kapag nakatulong ka o di kaya kapag nakahithit ng juts. Ang kasiyahan ay ang pagiging tapat sa sarili mo. Ang kasiyahan ay ang pakiramdam ng pagiging buo mo. Walang labis, walang kulang. At huli, ang kasiyahan ay hindi one-time big-time. At ang kasiyahan ay yung naaangkop sa iyo.

Marami pang katanungan ang bumabagabag sa akin tungkol dito? Pero masarap lang ding isiping may kasiyahan sa lahat at hindi nakasalalay sa iisang pangyayari sa buhay mo. Basta nararamdaman mong ikaw ay kumpleto, tunay nga itong kasiyahan.

---So much for a philosophical chorva---

Eto, laugh trip talaga.

Nung Wednesday, may CIE 122 ako, Database Programming. Kaya sa CTC 219 ang room namin. 4:30-7:30 yung class ko nun. Paiba-iba ito depende sa amin at sa trip ng Prof ko. Kaso lang nakapagset na ako ng meeting ng 4:30-5:30 kaya nagpa-late ako sa klase na yun. Eh ang parusa ay kakanta sa harap. Kumusta naman yun. Kung nakapunta na kayo sa room na iyon, may banyo light sa tapat ng platform nun. Yung ilaw na yun, puwede pang i-adjust yung luminosity. Kaya puwede kang kumanta ng careless whisper habang may sumasayaw sa tapat nun.

Since hinihintay pa naming matapos mag-install yung PC, naisipan nilang pakantahin muna ako. So nakatapat ako sa spotlight habang nakapatay lahat ng ilaw sa buong kuwarto. Pagkatapos ng mahabang diskusyon kung anong kakantahin ko at ilang pumalyang pagtatangkang kantahin ang "Now that I have You" at "Stupid Love," nauwi ako sa pagkanta (mas angkop sigurong sabihing pagtula nang may tono) ng "Harana" na buong puso't kaluluwa kong iniaalay kay David. Pagkatapos makaraos, muli akong bumalik sa aking upuan.

Pag-upo ko, lalong umalingasaw ang amoy na parang may nasusunog. Marami teoryang nagsulputan.

Teorya#1: galing sa LCD Projector ang amoy. Pero sabi ni Sir, huwag kaming matakot dahil hindi ito mapanganib. Para sa amin dahil siya naman ang sasabugan nun kasi siya ang pinakamalapit.

Teorya#2: galing sa akin ang amoy. Dahil nung pumasok daw ako sa kuwarto, bigla na lang nagkaroon ng ganung amoy. Buti na lang ay pinagtanggol ako ni Sir. Ang sabi niya ay taktika lang nilang lahat yun para may excuse silang makalapit at maamoy ako. Hahaha.

Teorya#3 at paborito ko: Ang popular na teorya ni Konde. Amoy-white rat. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin makuha kung bakit naging amoy-daga ang amoy-sunog. Ang matindi pa nito, hindi basta-basta daga. Dagang costa. Haha. Ang malupet eh yung pagsabi niya nung kanyang teorya kasi parang walang pagdududa.

Pagkatapos ng diskusyon sa amoy-sunog at pagkanta ng sinabawang gulay (na mukhang balak gawing Class Anthem) ay nagsimula na kami sa aming lecture. Dahil tinatamad kaming magsulat, naisipan ni Don na i-video na lang ang lecture ni Sir. Pagkalipas ng mga 20 minuto ng dibdibang pag-uusap tungkol sa SQL, napansin ni Sir na umaapoy na ang AVR. At dito nagsimula ang laugh trip.

Siyempre, panic ang lahat. Sabi ni Sir, "Bunutin nyo. Bunutin nyo." Akalain mong sa aming sampu (at tanging ako lamang ang babae), walang sumunod sa utos niya. Lahat kami, lumayo sa nasusunog na AVR. Siyempre, no choice si Sir. Binunot niya ang saksakan. Sa taranta na rin, mali yung una niyang nabunot. Si Don naman, patuloy sa pagkuha ng video. (Kung malayo yung itsura nung nasusunog, alam nyo na kung bakit. Hahaha) Ako naman, dinampot ko ang aking bag kung nasaan si Tinker. Ang iniisip ko nun talaga, "Pocha! Aalis na ako dito!" Wala nang pag-iisip kung kumusta naman ang aking mga blockmates o kaya kung kukunin ko ba ang fire extinguisher. Sa awa naman ng Diyos at ng AVR, nadala ito ng prof ko sa labas ng kuwarto at umalingasaw na sa dulong bahagi ng 2nd floor ng CTC wing ang amoy nitong nakaagaw pa ng pansin sa aming department chair na si Sir Nat at sana pati na rin ng smoke detector, pero hindi eh.

Obvious namang naantala ang klase namin. Nagkuwentuhan pa kami ng aming personal accounts sa nangyari. Yung parang sa balita sa TV. Tapos asaran lalo na sa kanila dahil saksakan sila ng tapang at giting. Iniisip ko pa rin ngayon kung tama bang narinig ko yung isa kong blockmate na nagsabi ng "Mommy ko" nung nagkakagulo na o guni-guni ko lang. Haha.

Mga natutunan ko:

  1. Huwag umasa sa fuse ng AVR. Yung nasunog na yun, hindi man lang nadungisan ang fuse niya.
  2. Huwag umasa sa blockmates kahit puro lalaki pa sila kapag nasa bingit ng kamatayan. Alam nyo na kung bakit. Haha.Peace.
  3. Maganda itong paraan para hindi ma-bore sa klase. Sana may ice-breaker na ganito ang mga professors.

Para sa nagbabagang aksyon, hihingi na lang ako ng kopya nung video. Posibleng naabo ang CTC (pero sa smoke detectors at sprinklers sa buong building, malabo) kung pinanghawakan naming ang aming mga teorya lalo na yung huli.

Monday, July 09, 2007

Positions on Bed

Hindi ako makatulog nang maayos kaya naman kung anu-ano nang posisyon ang ginawa ko. Naisip ko kaysa mabalian pa ako ng buto kakahanap ng posisyon kung saan makatutulog ako, isusulat ko na lang ang entry na ito. Eto yung mga posisyong naaalala ko pa na ginawa ko para lang dalawin lang ng antok.

Una, ang normal na higa. Nakaharap sa kisame at halos tuwid sa pagkakahiga. Ang kakaiba lang sa normal kong posisyon ay nakatapak ang aking paa sa kama. In shot, hindi nakatuwid ang aking mga binti. Nagsimula pa ito noong bata ako dahil may nangangalabit sa aking talampakan. Hehe.

Pangalawa, ang dapa position. Eto talaga crucial ito kasi eto yung madalas na posisyon ko kapag nagigising ako. Hindi ko alam kung galing ba akong headstand o di kaya ay standing position. Basta eto yung laging posisyon ko kapag nagkaroon na ako ng malay-tao. Pero masakit siya sa aking future kahit hindi naman ito kalakihan ika nga ni Karla.

Pangatlo, ang dantay position. Hindi komportable ang aking tulog kapag wala akong unan sa paligid. Kahit dalawa lang, masaya na ako. Yung dantay position, nakadantay yung kanan kong hita sa unan na halos makaabot na sa aking baba. Ganun ako kataas magdantay.haha. yung parang nakasplit na vertically.

Pang-apat, ang 69. Baligtaran kayo ng iyong kama. Gusto ko ito kapag antok na antok ako at bored na bored na rin sa aking sleeping routine. Bihira ko lang itong ginagawa. Masaya kapag nakataas ang paa sa headboard ng kama. Since hindi aircon ang aking kuwarto, nakatigil sa mukha ko ang hangin mula sa electric fan. Kaya kapag naka-69, paa ko yung nahahanginan. Hehe. Wala lang.

Panlima, ang fetal position. Gustong gusto ko ito kapag sobrang lamig. Tapos, balot na balot ka ng kumot habang hindi pa tumitigil ang ulan sa labas ng bahay.

At marami pang ibang posisyon na kaya mong gawin sa kama kahit mag-isa ka. hehe.

Sunday, July 08, 2007

Ayokong MAGBENTE!!!!

Hindi ko alam kung bakit ayaw kong magbente. Basta ayaw ko lang. Tuwing nagkukuwentuhan kami ng Mama ko tungkol sa aming magkakapatid. Lagi niyang tinatanong kung ilang taon na ako. Syempre ang sagot ko 19. Tapos, sasabihin niya "Ang bilis lang ng panahon. Magtu-twenty ka na." At tuwing naririnig ko iyon, bumibilis ang tibok ng puso ko. Lalo na ngayon na ikinukuwento ko ngayon. Why do I hate to turn 20, let me count the reasons:

  1. Hindi na ako teenager. Parang ang tanda-tanda ko na. Alam nyo naman, habang tumatanda ka ay bumibigat ang iyong mga responsibilidad. Hindi pa siguro ako handang sa mga iyon.
  2. Hindi ko pa feel maging 20. Parang pera yan eh. Iba ang dating ng buong 500 pesos sa 499 pesos kahit piso lang. Same thing, isang taon lang ang pagitan ng 19 at 20, pero iba pa rin eh.
  3. At maraming marami pang iba na gusto ko munang gawin.

Pero hindi ko na naman iyon mapipigilan unless mamamatay ako bago ako magbirthday. Sa katapusan na ang aking kaarawan. Kaysa magmukmok, isusulat ko na lang ang aking wishlist at sana may maawa sa aking magregalo. (After 10 minutes of thinking) Ay di bale na lang. Napansin kong kung hindi may kamahalan ang gusto ko, hindi naman mabibili ng salapi. Saka masyado akong binabagabag ng katotohanang magbebente na ako. Hindi ako makapag-isip nang maayos. Kahit anong regalo naman, maa-appreciate ko.

Share ko lang: habang abala akong nagta-type dito, abala rin sa pakikipaglandian ang kapatid ko sa girlfriend niya. Pocha. Nagbe-baby talk pa sila. At naglilingkisan. Oo na. Kuha ko na ang point nila. Mahal nila na ang isa't isa. At masaya naman ako para sa kanila. Para nga lang hindi. Hahaha.

Still, ayaw ko pa ring magbente. Kadirs.

Saturday, July 07, 2007

Since CoE ako...

Since isa nga akong CoE student, hayaan niyo akong maglibang the CoE way. (bukod sa dota at poker) hahaha. Eto, naging abala ako sa pagkuha ng mga personality tests.

You are javascript. People often think you are somebody else.  You tend to be annoying to most people, but it's not your fault.  You just get used.
Which Programming Language are You?


Kumusta naman ang pagiging Java ko. Hindi ko nga gamay yun eh. Ang tanong eh kung may gamay nga ba akong programming language. Hahaha.

You are Palm OS. Punctual, straightforward and very useful.  Your mother wants you to do more with your life like your cousin Wince, but you're happy with who you are.
Which OS are You?


Palm OS! Yun yun eh. hahaha. medyo accurate pala itong personality test na ito ah kaya lang ang small time ko, pang-PDA lang... hahaha.


You are ebay.com You like to buy and sell things, mostly junk.  Your friends search hard, and find the buried treasure within you. You are successful and powerful.
Which Website are You?


Bwahahaha! e-bay pala! hahaha


You are .dll You are dynamic.  You are constantly in danger of bringing down the house, because you don't play well with others.
Which File Extension are You?


ah okay.hahahaha

Try nyo rin ang mga tests na ito kasi nakakagago yung mga tanong. Promise. :D

Thursday, July 05, 2007

Let It Go

Let It Go


 

Etong mensahe sa baba ay pinost sa isa sa aking yahoogroup. Bihira ako magbasa ng mga ganitong ka-chorvahan. Yung mga pino-forward. Siguro masyado akong tinamaan dahil marami akong attachments sa buhay. Marami akong hindi kayang pakawalan kasi pakiramdam ko mawawalan ako ng pagkatao kapag ginawa ko iyon.

Let it go ..

 By T. D. Jakes

There are people who can walk away from you.

And hear me when I tell you this! When people can walk  away from you: let them walk.
I don ' t want you to try to talk another person into staying with you, loving you, calling you, caring about you, coming to see you, staying attached to you. I mean hang up the phone.

When people can walk away from you let them walk.  Your destiny is never tied to anybody that left.

The bible said that, they came out from us that it might be made manifest that they were not for
us. For had they been of us, no doubt they would have continued with us. [1 John 2:19]

People leave you because they are not joined to you.  And if they are not joined to you, you can ' t make them stay.

Let them go.

And it doesn ' t mean that they are a bad person it just means that their part in the story is over. And you ' ve got
to know when people ' s part in your story is over so that you don ' t keep trying to raise the dead.
You ' ve got to know when it ' s dead.

You ' ve got to know when it ' s over. Let me tell you   something. I ' ve got the gift of good-bye. It ' s the tenth spiritual gift, I believe in good-bye. It ' s not that I ' m hateful, it ' s that I ' m   faithful, and I know whatever God means for me to have He ' ll give it to me.   And if it takes too much sweat I don ' t need it. Stop begging people to stay.

Let them go!!

If you are holding on to something that doesn ' t belong  to you and was never intended for your life,  

then you need to......

LET IT GO!!!

If you are holding on to past hurts and pains ......

LET IT GO!!!

If someone can ' t treat you right, love you back, and
see your worth.....

LET IT GO!!!

If someone has angered you ........

LET IT GO!!!

If you are holding on to some thoughts of evil and revenge..... .

LET IT GO!!!

If you are involved in a wrong relationship or addiction... ...

LET IT GO!!!

If you are holding on to a job that no longer meets your needs or talents

LET IT GO!!!

If you! u have a bad attitude.... ...

LET IT GO!!!

If you keep judging others to make yourself feel better......

LET IT GO!!!

If you ' re stuck in the past and God is trying to take  you to a new level in Him......

LET IT GO!!!

If you are struggling with the healing of a broken  relationship. ......

LET IT GO!!!

If you keep trying to help someone who won ' t even try  to help themselves.. ....

LET IT GO!!!

If you ' re feeling depressed and stressed .........

LET IT GO!!!

If there is a particular situation that you are so used to handling yourself  and God is saying "take your hands off of it,"   then you need to......

LET IT GO!!!

Let the past be the past. Forget the former things.  GOD is doing a new thing  NOW   !!!


LET IT GO!!!

Get Right or Get Left.. Think about it, and then.

LET IT GO!!!

"The Battle is the Lord ' s!"

Hindi sa hindi ako sumasang-ayon sa artikulo pero madalas na naiisip ko talaga, "Hindi ganun ka-simple iyon." Ang mga tao sumusunod sa mga batas, panukala o kung ano pa man nang may pag-aagam-agam kapag hindi nasasagot ang bakit sa kanyang isipan. Yung bakit na mararamdaman niyang makaaapekto sa buhay niya. Siguro hindi lang talaga sapat ang artikulong ito para masagot ko yung mga bakit ko sa buhay pero I'm getting there…

Monday, July 02, 2007

Sobrang Isip (ng mga bagay na walang kuwenta)

Sobrang Isip (ng mga bagay na walang kuwenta)


 

Minsan sa sobrang pag-iisip ko, nauubusan ako ng iisipin. Siyempre, ayaw kong gaanong lumublob sa mga problema dahil baka ikalunod ko iyon at hindi na muling makaahon. Kaya naman eto yung mga bagay na naiisip ng baliw kong kokote. Mga tanong ito ukol sa aking mga kakaibang karanasan:

  1. Kailan ba ako huling nakatapak ng echas?

    Sagot: hindi ko na alam kung kailan eh. Pero for sure, mabaho yun. Hahaha. Echas meaning fufu ng animals. Iba ito sa echos. Hmmm…related kaya itong dalawang slang terms na ito? Haha.


     

  2. Kailan ako huling nadapa o natalisod na sobrang nakakahiya?

    Sagot: Last second semester ata. Sa may Faura stairs. Malapit na ako sa second floor nang bigla akong natalisod at napatakbo ako papunta sa kasalubong ko para mabalik ang aking balanse. Siyempre mukhang tanga talaga ako nun lalo na kasi paakyat ako. Hahaha


     

  3. Sino yung huli kong kasama nung halos maiyak na ako kakatawa?

    Sagot: Si Bob. Si bobbylicious talaga! Nakakatawa siya nang sobra. Minsan ang sakit sakit na ng tyan ko kapag nakakasama ko siya. Nai-imagine ko pang sinasabi niya ang "Hindi naman" hahahaha


     

  4. Ano yung pinakanakakahiyang ginawa ko sa buong buhay ko na talagang pinagsisihan ko?

    Sagot: Nung seven years old ako, birthday ko pa nun. Tinry kong magshoplift ng isang anting anting sa pamamagitan nang pagbulsa nun sa bulsa ng tatay ko. Eh biglang naghanap ng pera yung papa ko sa bulsa niya nung nasa cashier kami. Kaya nakita niya at siyempre pinagalitan ako. May ganun kasi yung kaklase ko nung grade 1, si Jessica. Eh nainggit talaga ako kasi dati ang pagkakaalam ko kapag may anting-anting ka, hindi ka basta-basta mamamatay. Kaya nagawa ko yun. After that event, hindi ko na ulit nasubukan at hinding hindi ko na susubukan yung manguha ng bagay na hindi akin.


     

  5. Ano yung huli kong ginawang kasalanan?

    Sagot: Nagsinungaling


     

  6. Ilang beses na sa buong linggong ito ako nagchorva?

    Sagot: Mga nakaraang linggo, dumadalas. Gusto ko namang tumigil eh. Pero hindi ko pa alam kung kaya ko itong isakripisyo.


     

  7. Sino ang huling taong nagpatawa sa akin bago ko ito i-type?

    Sagot: Si Tim. Hoy, isa siyang batang mang-aawit.hahahaha.


     

  8. Anong bagay ang kayang magpatigil ng aking mundo?

    Sagot: si tinkerDELL


     

  9. Anong bagay ang lubos kong namimiss?

    Sagot: si Rosemary


     

  10. Kailan ko siya huling naalala?

    Sagot: Hindi ko naman siya naalala eh. Dahil ang mga naaalala ay iyong mga nakakalimutan. Eh nasa puso ko naman siya lagi. (Ang lakas ba? Pero seryoso yan.)

  11. Sino ang tinutukoy ko sa numero 10?

    Sagot: hahaha!! Lumang entry ko na ito na ngayon ko lang ipopost kaya di ko na maalala kung sino ba yung tinutukoy ko.

  12. Anu-ano ang kinahihiligan kong gawin ngayong mga nakaraang araw?

    Sagot: Ang kumain at magchorva. Ginagawa ko ito ng salitan. Sabi nga ni Tim, (halika dito, halika sabi!) adik nga raw ako. haha. Uy kahit ilang beses ko siyang binabanggit sa entry ko wala na kaming pag-asang magkabalikan at final na iyon. Hindi pa ako nakakapagtimbang pero feeling ko nasa 100lbs na ako…huhuhu. Jogging buddy, help!!

Malapit na ang aking birthday…Natatakot akong magbente!!! Ayaw ko nun… huhuhuhu..