Forced to be a Father

Noong nakaraang gabi napanood ko ang episode na ito ni Dr. Phil. Isang episode ng diskusyon tungkol sa papel ng mga lalaking hindi naman gusto pang maging tatay pero dahil andyan na, pinipilit ng lipunang gampanan ang kanilang tungkulin sa bata.

May dalawang ekspertong naroon. Isang babaeng tagapagsulong ng karapatan ng mga babae at isa namang lalaking ang adbokasiya ay ipaglaban ang karapatan ng mga lalaki.

Unang senaryo: Isang lalaki na bago makipagtalik sa kanyang girlfriend ay nilinaw na ayaw nitong maging ama anytime soon. Tapos, nabuntis ang babae at kahit ayaw panindigan ng lalaki sinasabi ng korte na kailangan niyang magbigay ng pinansyal na suporta. Ngayon ay mabigat ang loob ng lalaking nagbabayad ng sustento sa paniniwalang nilinaw naman nyang ayaw nya ng anak.

Pangalawang senaryo: Isang lalaki na nabuntis pala ang ex-gf nya. Makalipas ang dalawang taon, kung kalian may asawa na sya at dalawang anak, nakatanggap ng court order ang lalaki na kailangan nyang sumailalim sa DNA test upang kumpirmahin ang pagiging ama nya sa batang isinilang ng kanyang ex-gf. Napatunayan ngang sya ang ama at inutusan sya ng korteng magsustento sa bata ng $350 kada buwan. Syempre mabigat at masama sa loob ng mag-asawa ang pagbibigay ng pera.

Pangatlong senaryo: Ang two-time Emmy Awards winner na si Jay Thomas ay nakatanggap ng tawag mula sa kanyang anak raw. Noong bata-bata pa siya at di pa sikat nabuntis nya ang kanyang ex-gf at napagdesisyunan nilang dalawa na ipaampon na lamang ito. Makalipas ang labingwalong taon, natunton sila ng kanyang anak na kilala sa tawag na JTV. Mula sa araw ng pagtawag hanggang ngayon, lubos na ikinasaya ito ng aktor dahil na rin sa mga nakagugulat na similarities nila ng long lost son nya na unti-unti na rin pinapasok ang mundo ng hollywood.

Sa magkakaibang senaryong ito, naisip ko napakapalad ng mga lalaki dahil hindi nila nararanasan ang magdalang tao. Kaya siguro napakadali sa kanilang itanggi ang responsibilidad. Naaalala ko tuloy si Marvin at ang pagpipilit nya sa akin noon magpa-abort. Nirerespeto ko ang karapatan ng mga lalaki pero sa mga ganitong sitwasyon mo makikita ang pagkatao ng taong akala mo ay kilalang kilala mo na. Kaya naman sa pagpipilit nyang iyon, sinabi ko sa sarili kong sa puntong iyon ay inalis na nya ang lahat ng karapatan nya kay Sivan. Bukod dun, hindi siya nararapat maging tatay ng anak ko. Hindi ko na kasalanan kung darating ang araw na mapagtatanto nyang gusto na nyang gumampan ng tungkulin sa kanya. Ang masasabi ko, huli na ang lahat. Hindi naman maitatanggi ng mundo na siya ang biological father ni Sivan. Gusto ko nalang isipin nyang naging sperm donor siya para sa katuparan ng isang napakagandang biyaya sa buhay ko at ng aking mga kamag-anak. At doon na natatapos ang papel nya sa buhay ko at ng aking anak. Kung may maipapayo ako sa mga babaeng sangkot sa una at pangalawang senaryo, ito ay panindigan ang bata mayroon o wala mang suporta mula sa ama.

Sa ikatlong senaryo ipinakikita kung gaano ba kasarap ang maging magulang. Yung naging relasyon ni Jay Thomas sa kanyang anak na nawalay sa kanya ng mahabang panahon ang nagpapatunay na kung di man nya nakaya noong buhayin ang kanyang anak gumawa naman siya ng tamang desisyong ipaampon muna ito at kalauna'y tanggapin ng buong bukaspalad pagkalipas ng maraming taon. At hindi nagtago sa likod ng mga kara-karapatang kunwari'y ipinaglalaban. Kalokohan lang nila yun. Simple lang naman ang buhay eh. Kung ayaw, ayaw. Kung gusto, gusto. Tapos.